Απλήρωτες υπερωρίες στην Ελλάδα: Η νέα κανονικότητα;

Σοκάρουν τα στοιχεία της νέας μελέτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ καθώς σχεδόν ένας στους δύο εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα δουλεύει υπερωριακά χωρίς αμοιβή. Οι επιπτώσεις στην υγεία, την οικογενειακή ζωή και την ευημερία των πολιτών είναι ανησυχητικές, ενώ η ανάγκη για άμεση θεσμική παρέμβαση γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.

Απλήρωτες υπερωρίες στην Ελλάδα: Η νέα κανονικότητα;

Οι απλήρωτες υπερωρίες τείνουν να γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στον ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας. Σύμφωνα με νέα μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, το 49% των εργαζομένων παρέχει επιπλέον ώρες εργασίας χωρίς καμία ανάλογη οικονομική απολαβή. Η ανισότητα αυτή καταγράφεται εντονότερα στους κλάδους των κατασκευών, των καταλυμάτων και της εστίασης, όπου η παραβίαση των εργασιακών συμβάσεων αγγίζει το 70%.

Το 49% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα δεν πληρώνεται για τις υπερωρίες

Πιο επιβαρυμένοι κλάδοι: Κατασκευές, εστίαση, τουρισμός και σούπερ μάρκετ παρουσιάζουν τις υψηλότερες αναλογίες υπερεργασίας.

Ψηφιακή κάρτα εργασίας: Η εισαγωγή της έχει αποκαλύψει τη ραγδαία αύξηση υπερωριών – 60% στα σούπερ μάρκετ και άνω του 30% σε τράπεζες και κατασκευαστικά έργα.

Η υπερεργασία έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία, την ψυχολογία και την κοινωνική ζωή των εργαζομένων, ενώ αποτελεί και μηχανισμό αναδιανομής εισοδήματος εις βάρος τους.

Σύμφωνα με την ΙΝΕ και ΓΣΕΕ επιβάλλεται άμεση αναθεώρηση των πολιτικών για την εργασία, κατοχύρωση δίκαιης αμοιβής για κάθε ώρα και θεσμική ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων.

Το γεγονός ότι σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι στην Ελλάδα εργάζονται υπερωριακά χωρίς αμοιβή, δεν είναι απλώς ένδειξη παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας  αλλά είναι δείκτης βαθιάς κοινωνικής και θεσμικής απορρύθμισης. Η σιωπηρή αποδοχή αυτής της κατάστασης καλλιεργεί μια κουλτούρα εργασιακής εκμετάλλευσης και ενισχύει την εργασιακή ανασφάλεια. Η υιοθέτηση πολιτικών που θα αποκαταστήσουν την ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και στην προσωπική ζωή δεν είναι πλέον ζήτημα επιλογής, αλλά ανάγκης. Δίχως αποτελεσματικούς ελέγχους και αυστηρή εφαρμογή των δικαιωμάτων, η εργασιακή αξιοπρέπεια παραμένει ευχολόγιο.