«Κανόνι» σε ιστορική επιχείρηση – Σεισμός στην αγορά της Ελλάδας

Παρά την προσπάθεια αναστροφής της κατάστασης και τις προσπάθειες διάσωσης από επενδυτικούς ομίλους, η εταιρεία φαίνεται να βαδίζει προς την πτώχευση, καθιστώντας αβέβαιο το μέλλον της.

Με βάση τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό για το έτος 2022, η Τσάνταλης φαίνεται να αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές δυσκολίες. Οι πωλήσεις της μειώθηκαν σημαντικά κατά 15,18% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, φθάνοντας τα 20,576 εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, οι ζημίες της εκτοξεύθηκαν στα 3,875 εκατομμύρια ευρώ, από 2,295 εκατομμύρια ευρώ το 2021. Αυτή η αύξηση των ζημιών αποδεικνύει την επιδείνωση της οικονομικής της κατάστασης και την αυξανόμενη πίεση που αντιμετωπίζει.

Οι υποχρεώσεις της εταιρείας στο τέλος του 2022 ήταν συνολικά 54,465 εκατομμύρια ευρώ, με τα μακροπρόθεσμα δάνεια να ανέρχονται σε 29,2 εκατομμύρια ευρώ. Οι δε δυσκολίες στην εξασφάλιση νέων χρηματοδοτικών πόρων από τις τράπεζες και τους servicers έχουν αποτελέσει κύριο εμπόδιο στις προσπάθειες διάσωσης της εταιρείας.

Η ιστορία της επιχείρησης

Η οικογένεια Τσάνταλη ξεκίνησε την δραστηριότητά της στην αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποίηση από το 1890. Με την πάροδο του χρόνου, κατάφερε να καταστεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα ονόματα στον χώρο του ελληνικού κρασιού, ενώ επεκτάθηκε και στην παραγωγή αποσταγμάτων.

Ο Ευάγγελος Τσάνταλης, οινοποιός δεύτερης γενιάς, αποτελεί πρόσωπο-σταθμό για την εταιρεία. Με την αναβίωση αξιοσημείωτων αμπελώνων όπως του Άγιου Όρους, της Χαλκιδικής, της Ραψάνης και της Μαρώνειας στη Θράκη, συνέβαλε στην καθιέρωση της εταιρείας ως ένα από τα πιο πρωτοπόρα brands του κλάδου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ανακαλείται πασίγνωστη σοκολάτα από τα σούπερ μάρκετ

Οι καταβολές στην παραγωγή τσίπουρου

Η οικογένεια δραστηριοποιούνταν αρχικά στην Ανατολική Θράκη -έναρξη δραστηριότητας το 1890 – για την παραγωγή τσίπουρου και ούζου. Στη συνέχεια, κατά τη μετακίνηση της στη Μακεδονία επικεντρώθηκε στην παραγωγή κρασιού, η οποία εώς το 2005 αντιπροσώπευε περίπου τα 4/5 του όγκου παραγωγής της και λίγο λιγότερο από το ήμισυ των εσόδων της, καθιστώντας την μία από τις δύο μεγάλες οινοποιητικές εταιρείες της Μακεδονίας μαζί με τον Μπουτάρη.

Μετά τον θάνατο του Ευάγγελου Τσάνταλη το 1996, ιδιοκτήτες παρέμειναν οι κόρες του (από 37.5% η Χάιδω και η Ιωάννα Τσάνταλη) καθώς και ο ανιψιός του Dr Γεώργιος Τσάνταλης με 25%, ενώ διευθύνων σύμβουλος ανέλαβε ο Άγγελος Δημητριάδας, σύζυγος της Χάιδως Τσάνταλη.

Αναζητά σωσίβιο σωτηρίας η Τσάνταλης

Παρά την τρέχουσα δυσμενή κατάσταση, η Τσάνταλης επιδιώκει ενεργά εναλλακτικές λύσεις για την αναστροφή της κατάστασης της. Ωστόσο, η έλλειψη χρηματοδοτικής υποστήριξης και οι αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις αποτελούν σοβαρούς περιορισμούς στο δρόμο προς την ανάκαμψη.

Σε κάθε περίπτωση, η Τσάνταλης συνεχίζει να αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα της ελληνικής οινοποιίας, με την ιστορία και την παράδοσή της να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εθνικού οινολογικού πλούτου.